Maand: november 2017

Gisteren zat ik te zappen en viel mijn oor op De Wereld Draait Door. Ik raakte geprikkeld om verder te luisteren door het interview met Griet Op de Beeck, de Vlaamse schrijfster die eind september onderwerp van gesprek werd in de #metoo discussie, toen zij bekend maakte seksueel misbruikt te zijn door haar vader. Het leidde tot heel veel reacties, vooral omdat Griet zich nog maar minimaal kon herinneren wat er gebeurd was en er tijdens therapiesessies achter kwam dat het zo geweest is. “Verdringing: het systeem om niet dood te gaan na een #metoo ervaring” verder lezen

Het ene #metoo bericht na de volgende #nothanks beweging vliegt ons om de oren in de media. Seksueel grensoverschrijdend gedrag is bespreekbaar geworden. Het aantal meldingen van seksueel geweld is verdubbeld, volgens een bericht op NU.nl. Echter, zoveel meldingen, zoveel meningen, lijkt het wel weer. Slachtoffers hadden maar moeten leren zich te verdedigen, is de algemene trend van de vele reacties van veelal niet-slachtoffers. Victimblaming is weer niet van de lucht, sinds Jeroen Pauw op 17 november de dames van #nothanks op bezoek had, die het zat zijn om ongewenst betast te worden tijdens een avondje uit naar een festival of concert. “Romantisering van dwang: de wortel in het ontstaan van #metoo verhalen?” verder lezen

Dinsdagavond keek ik naar het BNNVARA programma ‘Verkracht of niet?’. Los van het feit dat het moeilijk voor mij was om naar te kijken, gezien mijn persoonlijke ervaringen als slachtoffer van aanranding, ben ik blij dat dit programma bestaat. Het is al eerder opgenomen dan het moment dat de #metoo beweging op gang kwam, maar een betere timing bestaat niet, denk ik. In dit programma worden waargebeurde situaties nagespeeld en wordt een panel van jongeren gevraagd of zij kunnen inschatten of er sprake is van aanranding (in het verhaal van die uitzending) of niet. Wie is er schuldig aan de situatie? “Bevriezing: het nog onbegrepen overlevingsmechanisme in de #metoo discussie” verder lezen